انزلی آنلاین : اداره‌ی کل فرهنگی دانشگاه امیرکبیر در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که «انتشار کلیه‌‌ی نشریات تا اطلاع ثانوی ممنوع است»؛ آن هم به بهانه‌ی اتفاق اخیر و همچنین «دبیرخانه‌ی کمیته‌ی ناظر موظف شده تا در اسرع وقت آیین‌نامه‌ای را به منظور تامین حقوق نشریات و دانشجویان و دانشگاهیان تدوین کرده و به تصویب برساند»
بهانه قرار دادن یک حرکت سیاسی در دانشگاه پلی تکنیک که تاکنون کسی نتوانسته باعث و بانی آن را پیدا کند تنها پاک کردن صورت مساله است। تا امروز که نشریات دانشجویی در این دانشگاه منتشر می‌شده‌اند، این چهار نشریه‌ی « ریوار، سحر، آتیه و سرخط» هم اجازه‌ی انتشار داشتند مانند باقی نشریات؛ اما یک روز تعدادی نشریه با لوگوی آنها منتشر می‌شود که هیچ کس مسوولیت انتشارشان را قبول نکرده، پس هر کسی می‌توانسته این کار را بکند، چه خود آنها، چه بچه‌های انجمن اسلامی دانشجویان و چه اعضای بسیج دانشجویی، چه کارکنان دانشگاه، چه کسانی از بیرون دانشگاه. پس اگر فردا که هیچ نشریه‌ای اجازه‌ی انتشار ندارد و کسی نشریه‌ای را منتشر کند و مسوولیتش را بر عهده نگیرد، این وضع با قبل هیچ تفاوتی ندارد و ممنوعیت انتشار همه‌ی نشریات دانشجویی موثر نخواهد افتاد.
انتشار آن نشریات که باعث این همه واکنش شد با هر نیتی بوده باشد البته باید پیگیری شود، در این هیچ کس شک ندارد اما بویش می‌آید که گروهی به جد دنبال بستن فضای دانشگاه به همین بهانه هستند، مقاومت‌های اولیه هم موثر نیافتاده و با هجمه‌ی تبلیغاتی در این چند روز از جمله برگزاری تحصن‌های مصنوعی دارند فضا را برای جلوگیری از فعالیت دانشجویان فعال سیاسی فراهم می‌کنند। این ممنوعیت انتشار نشریات دانشجویی هم قدم مهمی در بسته شدن فضای فرهنگی و سیاسی دانشگاه است وگرنه همین نشریاتی که مطالب منتشره به آنها نسبت داده شده خودشان از لحظه‌ی اول قاطعانه توهین به مقدسات را تکذیب کردند و گفتند که لوگوی آنها جعل شده است، فکر می‌کنم این کافی باشد که از آن پس همه‌ی دانشگاهیان یک صدا دنبال مقصر و محرک اصلی باشند.
به هر حال کسانی که در سال‌های گذشته با اشاره‌ی مستقیم و غیر مستقیم خواستار تصفیه‌ی دانشگاه‌ها از برخی گرایش‌های فکری بودند امروز انگار فضا را فراهم دیده‌اند و دنبال بهانه بوده‌اند، چه بسا ایجاد بهانه هم کار خودشان باشد!
علی اصغر شفیعیان
