اتوبوس پلیس، در یکی از میدان های شلوغ تهران با صدای گوشخراشی ترمز کرد. ماموران بیرون پریدند و بازرسی خود را از پیاده رو ها و داخل ماشین ها شروع کردند. مسلما پلیس مثل بقیه جاهای دنیا کارش را انجام می دهد. اما هدف آنها در پایتخت ایران، زنانی هستند که گمان می رود قانون پوشش اسلامی در جمهوری اسلامی را زیرپا گذاشته اند.
دختری را به این دلیل که روسری اش زیادی عقب رفته و مقدار زیادی از موهایش پیدا است، ماموری گرفته است و مادرش فریاد می زند:«تو را بخدا عکس نگیرید!».
گردش شبانه در شهرک غرب یکی از موقعیت هایی است که کسانی که می خواهند زنان را در مورد پوشش اسلامی "ارشاد" کنند، از سرتاسر کشوربه آنجا می آیند. قانون پوشش اسلامی از بعد از انقلاب اسلامی در سال 1979، زنان را ملزم کرده است که مو و بدن خود را بپوشانند.
برخی مقامات تاکید دارند که مدارا با ارشاد اسلامی سازگار تر است تا تهدید و اجبار، و دستگیری آخرین راه درمورد زنانی است که در مورد تغییر دادن روش خود عناد می کنند.
حبیب محمدی، مامور نیروی انتظامی به خبرنگار خبرگزاری فرانسه که از گشت پلیس گزارش تهیه می کرد، گفت:«وقتی اتومبیلی را متوقف می کنیم، مودبانه از آنها می خواهیم که حجابشان را درست کنند. اگر به توصیه ما عمل کردند، به آنها کاری نداریم. اما اگر چنین نشد و مسافر زن یا راننده جرو بحث کرد، از راننده می خواهیم که مدارک اتومبیل را به ما بدهد و پرونده اش را به کلانتری می فرستیم».
سختگیری، حتی در پایان فصل بهار و قبل ار شروع تابستان، اقدامی عادی است. اما به نظر می رسد که با کوتاه تر شدن مانتو ها و باریک شدن روسری ها، رسانه ها این خبر را بیش از حد برجسته کرده اند و مقامات، این اقدام را با پیگیری بیشتری دنبال کرده اند.
زنان تهرانی با جسارت زیاد، موهایشان را طبق مد، از روسری بیرون می گذارند، شلوارهای کوتاه می پوشند که مچ پایشان را نشان می دهد و مانتو های تنگی می پوشند که محافظه کاران را خشمگین می کند.
روزنامه های تندرو و نمایندگان محافظه کار مجلس، شدیدا از تصمیم نیروی انتظامی مبنی بر "استفاده از زور و تهدید" علیه کسانی که ترجیح می دهند موضعی نرم در مقابل خطاکران اتخاذ کنند، حمایت می کند. محمد تقی رهبر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، گفت: «وضعیت کنونی برای دولت جمهوری اسلامی، شرم آوراست. مردانی که این مدل ها را در خیابان می بینند، دیگر به همسران خود در خانه توجهی نمی کنند و بنیاد خانواده ار بین می رود».
زمانی که محمود احمدی نژاد محافظه کار در ژوئن سال 2005 به ریاست جمهوری انتخاب شد، تصور می رفت که مقامات در مورد پوشش زنان در مکان های عمومی به شدت سختگیری کنند. اما طرز لباس پوشیدن زنان در خیابان نشان می دهد که چیزی عوض نشده است. مشاور رسانه ای احمدی نژاد طی سخنانی از اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی، به دلیل سختگیری های جدید و "ترویج تقوا و مبارزه با فساد" قدردانی کرد. مهدی کلهر گفت: «متوجه شدم که نیروی انتظامی وارد مبارزه با تهاجم فرهنگی، آنهم با کثیف ترین شکل آن شده است و من از صمیم قلب از شما و همکارانتان تشکر می کنم».
با این حال برخورد بین ماموران و مردم در خیابان نشان می دهد که این موضع گیری محبوبیتی کسب نکرده است. یک زن جوان که خودش را کارمند معرفی کرد گفت: «این طرح، با روشی که آن را پیش می برند، به جایی نمی رسد. چرا باید وقتشان را با ایراد گرفتن از طرز لباس پوشیدن مردم تلف کنند؟ حضور آنها درجه اضطراب را در خیابان ها افزایش می دهد».
یک مغازه دار گفت: «اگر می خواهند جلوی فساد را بگیرند، پس چرا این لباس ها را وارد می کنند؟ اگر آنها واقعا می خواهند این مشکل را حل کنند، باید مانع تجاری بشوند که این مانتو ها، شلوارها و روسری ها را وارد می کنند».
یک مرد ریشو که خودش را آقای محمدیان، کارمند دولت، معرفی کرد، به ماموران نیروی انتظامی نزدیک شد تا شکایتش را بگوید: «آنها شب گذشته دخترم را در خیابان جردن دستگیر کردند. او در اتومبیل دوستش نشسته بود. آنها را بخاطر چند تار مو متوقف کردند و اتومبیل دوستش را توقیف کردند. باید با دانشجویان رفتار بهتری داشت. آنان اگر احساس ناراحتی کنند، از ایران می روند، ما باید دانشجویان را در کشور نگه داریم. من در جبهه های جنگ حضور داشتم و دین خودم را به انقلاب ادا کرده ام، خواهش می کنم، من به شما التماس می کنم، بروید و تحقیق کنید، شب گذشته یک ماشین در خیابان جردن توقیف شده است که دو دختر جوان سرنشین آن بودند. این رفتار درستی نیست که با جوانان می کنید».
رئیس مرکز اطلاعات نیروی انتظامی تهران، سرهنگ مهدی احمدی، می گوید:«مسلما، چنین عملیات گسترده ای، اشتباهاتی را هم بدنبال دارد. ما باید بیشتر مرافب باشیم».
قاتل دانشجویان دانشگاه ویرجینیا قبل از اقدام به این جنایت عکسهایی از خود و سلاحهایش را با پست به شبکه "ان.بی.سی" فرستاده است.
اداره پست شهر "بلکزبرگ" – شهر استقرار دانشگاه ویرجینیا – شبکه "ان.بی.سی" می گوید قاتل دانشجویان با پست بسته ای را برای این شبکه فرستاده است که در آن عکسها و ویدئویی بوده است که "چو" در آنها با در دست داشتن دو اسلحه اعلام می کند می خواهد به دانشگاه و دانشجویان حمله کند.
سینا حسینی
ناآرامیهای شهرستان اقلید در شمال استان فارس، که از صبح دوشنبه در اعتراض به تصمیم فی البداهه احمدی نژاد مبنی بر الحاق بخش "خسرو و شیرین" به آباده آغاز شده بود، دیروز با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد و برخی منابع خبری از زخمی شدن عده ای در جریان تیراندازی پلیس خبر می دهند.
صبح سه شنبه، عدهای با آتش زدن لاستیک، برخی خیابانهای اصلی شهر را بستند که به ورود نیروهای ویژه پلیس به صحنه انجامید.
ناآرامیهای اقلید، دیروز تا به آنجا ادامه یافت که به تعطیلی برخی مدارس ابتدایی و راهنمایی این شهر و تجمع در مقابل فرمانداری انجامید. به گزارش خبرگزاری فارس، معترضان با سنگ و چوب، شیشههای اداره آموزش و پرورش و فرمانداری این شهر را شکسته و به برخی اتومبیلها آسیب وارد کردند که متعاقبا، عصر روز سه شنبه، نیروهای ضدشورش پلیس، با استفاده از گاز اشکآور و شلیک هوایی، به مقابله با آنها پرداختند.
خبرنگار فارس در گزارش خود میافزاید: شعارهایی مبنی بر درخواست استعفای فرماندار اقلید و استاندار فارس در صدر شعارهاست و کارمندان ادارات دولتی، که صبح امروز سرکار خود حاضر شدهاند، از همان ساعات اولیه با بستن درهای ادارات، اجازه ورود و خروج به کسی را نمیدهند.
دیروز، سایت بازتاب نیز از برخی اخبار تأیید نشده در مورد زخمی شدن حدود پنج نفر و بازداشت بیش از بیست نفر در جریان ناآرامیها خبر داد. این سایت افزود: بر اساس آخرین اخبار در عصر سه شنبه هنوز وضعیت شهر به شدت بحرانی است و صدای تیراندازیهای هوایی پراکنده در شهر شنیده میشود. گفته میشود در یکی از درگیریها یک زن نیز زخمی شده و برخی از وخامت حال او خبر میدهند. همچنین برخی مقامات محلی با سفر به تهران و تماس با مسوولان کشوری خواستار اقدام سریع جهت ایجاد آرامش در شهر شدهاند.
ناآرامی های اقلید پس از آن آغلز شد که هفته گذشته، رئیسجمهور هنگام سخنرانی در جمع مردم آباده، در اقدامی تبلیغاتی، پس از گرفتن نظر حاضران در سخنرانی، از الحاق بخش خسرو و شیرین به آباده خبر داد. اما پس از گذشت یک هفته، این تصمیم از روز دوشنبه با اعتراضات خیابانی مردم اقلید مواجه شد. به گزارش ایلنا اعتراضات مردمی تا پیش از دوشنبه به مدت چند روز در آرامی ادامه داشت تا اینکه روز دوشنبه، ادامه اعتراضات، به برخوردهای پراکنده میان نیروی انتظامی و معترضان، شلیک گاز اشکآور، حرکت معترضان به سوی اماکن دولتی و ایراد خسارت به پنج شعبه بانکی و اداره تامین اجتماعی اقلید انجامید.
این در حالی است که به گزارش منابع خبری، شهرستان فردوس نیز از آغاز هفته جاری، روزهای پرالتهابی را پشت سر گذاشته و شاهد حوادثی چون شکستن شیشه مغازهها، مسدود کردن جادهها و تعطیلی برخی مراکز دولتی و خصوصی بوده است. گفته میشود، این موارد در اعتراض به الحاق فردوس به خراسان جنوبی انجام میشود.
به گزارش سایت بازتاب، در جریان ناآرامی های فردوس دفتر نماینده مجلس این شهرستان نیز به هم ریخته و همه وسایل آن به داخل خیابان پراکنده شده است.
در واکنشی دیگر به تصمیمات دولت در استان ها، دیروز شهریار مشیری نماینده بندرعباس در جمع خبرنگاران گفت که 5 نفر از نمایندگان استان هرمزگان در اعتراض به انتصاب استاندار جدید هرمزگان استعفای خود را اعلام کرده اند.
به گزارش ایسنا، شهریار مشیری تصریح کرده که این استعفا قرار است امروز تقدیم هیأت رییسه مجلس
ترمیم برج آزادی تهران که در روزهای انقلابی سال 1979 نام شه و شهان را به موزه تاریخ سپرد و خواست از مسیر "24 اسفند" که قرار بود "انقلاب" شود، نام "آزادی" را هجی کند، در سالهای اخیر بارها محل بحث و جدل های گوناگون قرار گرفته است.
در روزهای اخیر، خبر رسیده است که عملیات بازسازی میدان آزادی در اردیبهشت آغاز و این میدان پس از بازسازی به جامه چهارباغ اصفهان در خواهد آمد.گفته شده است جمعی از زبده ترین آرشیتکت های جهان که در ترمیم برج ایفل در پاریس شرکت کرده اند، قرار است کار ترمیم برج آزادی در تهران را بر عهده بگیرند.
حجتالله ملاصالحی مدیر عامل سازمان زیباسازی شهرداری تهران در این باره به خبرگزاری فارس گفته است: "با توجه به اینکه میدان آزادی دارای مشکل زهکشی بود، مطالعات سنگینی برای اجرای بازسازی آن انجام گرفته است."
وی هزینه بازسازی میدان آزادی را 3 میلیارد تومان عنوان کرده و افزوده است: "با بازسازی میدان آزدای این مکان به تفرجگاه شهروندان تهرانی تبدیل خواهد شد."
به گفته ملاصالحی، 4 آب نمای موزیکال در اطراف این میدان نصب خواهد شد. با این همه بهروز که هر روز از مسیر آزادی به سر کار خود می رود معتقد است که با "آب نما" تفریجگاه درست نمی شود!" او می گوید: "هر روز از این میدان شلوغ و پر ترافیک می گذرم. اینجا همه جور جنسی موجود است. هر چه شما بخواهید. فقط باید یک مقدار دقت کنید. من نمی دانم بدون رسیدگی کامل به وضعیت این میدان چطور می خواهند با نصب آب نما آن را تفریجگاه کنند."
رژین، دختر جوانی که تازه از گشت پلیس مقابله با "بدحجابی" خلاص شده ، در حالی که گره روسری خود را به حال اول باز می گرداند و آرایش خود را ترمیم می کند با لحن اعتراضی می گوید: "ما تفریجگاه نخواستیم، فقط بگذارند کمی نفس بکشیم!"
با این همه، پیرو طرح ساماندهی میدان آزادی در تهران،مدیر عامل سازمان زیباسازی شهرداری تهران از اجرای عملیات نور پردازی در این میدان هم خبر داده و گفته است با اجرای این کار مشکل نور میدان آزادی برطرف خواهد شد و همچنین از این پس تمامی "جشنهای ملی" در این مکان برگزار می شوند. حضور در میدان آزادی تهران و بر پایی" جشن ملی" در میدانی که تصویربرج واقع در آن به عنوان نماد ایران، روی بسیاری از کارت پستالهای صادراتی کشور جای گرفته است نه تنها خواست نزدیکان به تریبون های رسمی و قدرت است که بسیاری از هنرمندان جلای وطن کرده نیز اجرای برنامه در میدان آزادی تهران و یا تخت جمشید شیراز را به عنوان "آرزو"ی خود بارها به زبان آورده اند.
گفته می شود با اجرای طرح مزبور، بار ترافیکی میدان آزادی به خیابانهای اطراف منتقل شده و این میدان تقریباً به پیاده راه تبدیل میشود.
وقتی که "شهیاد"،"آزادی" شد
برج آزادی، نماد شهر تهران در سال ۱۳۴۹ توسط معمار ایرانی، حسین امانت که در آن زمان یک دانشجوی ۲۶ ساله بود به یادبود جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران طراحی و ساختهشد. این برج که به نام برج "شهیاد" نامگذاری شد با وقوع انقلاب بهمن در سال 1357 به برج آزادی" تغییر نام داد. یک شهرساز ایرانی، نام میدان "آزادی"، خیابان"انقلاب"، خیابان"کارگر"، بلوار"کشاورز"و... را مربوط به روزهای پر نفس انقلاب می داند: «خب، در آن زمان که هنوز انقلابیون در صحنه بودند و ساخت قدرت اینگونه تثبیت نشده بود ، این نام ها توانست بر روی برخی خیابان ها و میدان ها و دیگر اماکن در سطح کشور بنشیند. اینها را دیگر نتوانستند تغییر دهند. اما مواردی مانند خیابان "پهلوی" در جریان انقلاب شد "دکتر محمد مصدق" ولی بعد آن را کردند "ولیعصر"، یا مثلا بیمارستان "مفید" که در جریان روزهای انقلابی شد بیمارستان "صمد بهرنگی" و بعد آن را کردند "علی اصغر".به هر حال میدان "آزادی" هنوز میدان "آزادی" مانده است!»
درست 34 سال پیش ، پس از بیست و هشت ماه کار، در ۲۴ دیماه ۱۳۵۰، در مراسم بهره برداری برج آزادی، که در سمت غرب کلان شهر تهران و آن سوی فرودگاه مهرآباد قرار گرفته است، آخرین پادشاه ایران، محمدرضا پهلوی به همراه همسرش فرح دیبا حضور داشتند. گفتنی است که برای نخستین بار منشور کورش بزرگ (نخستین نوشته حقوق بشر) که حدود ۲۵۵۰ سال پیش توسط کورش بزرگ ساخته شد و اکنون در موزه بریتانیا قرار دارد در این مکان پرده برداری شده است.
کارشناسان، برج آزادی در ایران را نمونهای از نماد و نشانههای شهری به طراحی و اجرای حسین امانت عنوان می کنند که معماری شاخص آن، تلفیق طاقهای معماری قبل و بعد از اسلام و تبدیل آن به نمادی زیبا به لحاظ معماری است. گفته می شود که در این طرح، معمار، حتی در جزئیات اجرای بنا و نحوه چیدمان سنگهای نماد هم دقت وافری مبذول شده تا در نهایت اجزا به کل واحدی بدل گردند.
گفته می شودمعماری برج آزادی تلفیقی از معماری دوران هخامنشی، ساسانی و اسلامی است. این بنای سه طبقه چهار آسانسور و دو راه پله و ۲۸۶ پلکان دارد. در محوطه زیرین آزادی چندین سالن نمایش، نگار خانه، کتابخانه، موزه و ... قرار دارد . طول این بنا ۶۳ متر، ارتفاع آن از سطح زمین ۴۵ و ارتفاع از کف موزه ۵ متر است.
هوشمندی عبور از انقلاب به آزادی
روزهای میدان آزادی تهران ،بیش از آن در ازدحام و غبار و انواع آلودگی های هوایی و وصوتی گم می شود که مجالی برای گشت و گذاری در آن فراهم شود. آن سوتر " انقلاب" است که در مسیر مستقیم اما پر ازدحام آن رسیدن به "آزادی" هوشمندی خاص خود می خواهد. شکل رانندگی به دلیل ازدحام در اینگونه اماکن به مراتب پر ریسک تر می شود.
زینب 17 ساله می گوید که به همراه پدرش برای روزهایی که او آنها را "ایام الله" می خواند به این میدان آمده است: "بچه 7 ساله ای بودم که چادر سیاه بلند و سر بند بسیجی برایم خیلی هیجان انگیز بود. چند بار هم از من عکس گرفتند که دست کوچکم را مشت کرده ام و بغل پدرم دارم شعار می دهم."
و میدان آزادی با حضور عکاسی که از شما به هر مدلی که بخواهید با بک گراند تصویر برج آزادی عکاسی می کند باز هم در اذهان مانده است. رسول که از دزفول به تهران آمده است، می گوید: "بار اول که میدان آزادی را دیدم بعد از اینکه با دوستم ساندویچ و نوشابه خوردیم بقیه پول تو جیبی مان صرف عکس هایی شد که پشتمان به میدان آزادی بود. عکس ها را گرفتیم، رفتیم ترمینال سوار اتوبوس شدیم و برگشتیم."
غالب مسافرانی که از طریق فرودگاه مهرآباد به ایران وارد می شوند،در مسیر خود اول از میدان آزادی می گذرند. مهران می گوید: "هیجان انگیز بود، بعد از آن پرواز طولانی و گشت و بازرس های گمرک وقتی از میان شلوغی جمعیت در سالن اسقبال فرودگاه سوار تاکسی شدیم تا بیرون بیاییم، اول برج آزادی را دیدم. زیبا و با شکوه. اما هوای آلوده تهران و رانندگی های وحشتناک نگذاشت تا توجه ما در برخورد اول به طور کامل جذب این فضای دلنشین شود."
و بال آرزوها در میدان آزادی همچنان پر پرواز می گیرد تا به اوج. هما، زن میانسالی که هر سال از همین میدان به فرودگاه مهرآباد تهران می رود تا به جنوب کالیفرنیا پرواز کند، از نوستالژی خود نسبت به میدان آزادی می گوید. "این میدان، میدان خاطرات ماست. همین روزها، یازدهم اریبهشت سال 1360 بود که میتینگ بزرگ اول ماه مه در بزرگداشت روز جهانی کارگر در میدان آزادی برگزار شد. اصلا جای سوزن انداختن نبود. به شعاع چند کیلومتری تمام این میدان جمعیت موج می زد.... حالا این میدان همچنان هست که ما بیاییم سری به میهن بزنیم و دوباره برویم به کناره اقیانوس آرام و دور از مخاطرات و دشواری های زندگی در میهن.... هنوز وقت آمدن و رفتن برج آزادی پیش چشم من است اما نه اینجوری بی روح و خسته غبارگرفته، میدان آزادی با انبوه آن همه انسان، زن ومرد، که معلوم نیست بر سر تک تکشان چه آمد... میدان آزادی هنوز هست..."