خبرنامه انزلی آنلاین

روزنامه الکترونیکی انزلی آنلاین

خبرنامه انزلی آنلاین

روزنامه الکترونیکی انزلی آنلاین

دبیرکل جدید سازمان ملل کار خود را آغاز کرد

 

همشهری آنلاین

 

بان کی مون از کره جنوبی به صورت رسمی دبیرکل سازمان ملل شد.
این مرد ۶۲ ساله وظایف کوفی عنان را بر عهده خواهد گرفت که ۱۰ سال بود در راس این سازمان بین‌المللی قرار داشت.
خبرگزاری سوییس از نیویورک گزارش‌داد،‌ بان کی مون اندکی پیش از ورود به دفتر کارش روز یکشنبه اولین انتصاب‌ها را در سازمان ملل اعلام کرد. ویجی نامبیار هندی که در دوره دبیرکلی عنان مشاور ویژه وی بود، رییس کارکنان سازمان ملل خواهد شد.
بنا به اعلام سازمان ملل، میشله مونتاس، خبرنگار زن رادیو هایئیتی نیز به عنوان سخنگوی ارشد سازمان ملل برگزیده شد.
مهم‌ترین انتصاب‌هایی که باید انجام شود مربوط به نمایندگان دبیرکل است که هنوز صورت نگرفته است. بان برای این انتصاب به جلب حمایت اعضای دایم شورای امنیت سازمان ملل نیاز دارد.
اولین سنگ محک بان کی مون در هیات دبیرکل سازمان ملل مناقشه سومالی، اوضاع منطقه جنگ‌زده دارفور در جنوب سودان و تحولات خاورمیانه است. انتظار می‌رود روز سه‌شنبه اولین روز کاری دبیرکل سازمان ملل در مقر این سازمان در نیویورک باشد.
در همین حال علاوه بر تغییر دبیرکل سازمان ملل که ۱۹۲ عضو دارد، اعضای شورای امنیت سازمان ملل نیز تغییر کردند.
● چرخش در شورای امنیت
ایتالیا، بلژیک، آفریقای جنوبی، اندونزی و پاناما برای دو سال به عضویت بالاترین مجمع تصمیم‌گیرنده در سازمان ملل پیوستند. یونان، دانمارک، تانزانیا، ژاپن و آرژانتین نیز پس از اتمام عضویت دو ساله‌شان در این شورا با آن خداحافظی کردند.
شورای امنیت در مجموع ۱۰ عضو غیردایم دارد. آمریکا، روسیه، چین، انگلیس و فرانسه در این شورا کرسی دایم دارند و بدین ترتیب دارنده حق وتو محسوب می‌شوند.
انتظار می‌رود با توجه به تنش‌های موجود، بان کی مون به زودی اولین ورود خود را به شورای امنیت داشته باشد. این پیامی مبنی بر آن خواهد بود که این دبیرکل کره‌ای تا چه در مسایل بحرانی جامعه بین‌المللی قوی عمل می‌کند. بان با حمایت آمریکا اواسط اکتبر به عنوان دبیرکل سازمان ملل انتخاب شد.

سومالی، کشوری بیگانه با آرامش

 

خبرگزاری فارس

 

سومالی به عنوان شرقی‌ترین کشور آفریقا، در کرانه‌های غربی اقیانوس هند جای دارد و این کشور بیش از ۱۵ سال است که همواره درگیر جنگ‌های داخلی بوده و پیش از آن هم تحت حاکمیت انگلیس و ایتالیا بوده است و در مدت حیات خود این کشور هرگز روی آرامش به خود ندیده است.
دولت انتقالی سومالی که از زمان تشکیل در سال ۲۰۰۴ با حمایت سازمان ملل تنها شهر "بایدوآ" را تحت کنترل خود داشته، در روزهای اخیر با کمک نظامیان اتیوپی توانست "موگادیشو" پایتخت سومالی را از دست اسلام‌گرایان خارج و محمد علی قدی نخست‌وزیر موقت این کشور در آن مستقر شود تا شاید اینگونه بتواند کنترل خود را گسترش دهد.
دولت اتیوپی در راستای حمایت خود از دولت موقت سومالی نیروهای خود را در این کشور مستقر کرده است که البته این اقدام مورد حمایت آمریکا که حمایتی همه جانبه از دولت موقت سومالی در برابر اسلام‌گرایان، قرار گرفته است.
اقدام دولت اتیوپی که مورد حمایت اتحادیه آفریقا نیز بوده، موجب نارضایتی کشورهای عرب شده و اتحادیه عرب به دنبال نشستی اضطراری در قاهره طی بیانیه‌ای خواستار خروج اتیوپی از سومالی شد.
جیبوتی،‌ مصر، اریتره، ایران، لیبی، عربستان سعودی و سوریه در کنار جنبش مقاومت اسلامی حزب‌الله لبنان کمک از سوی دولت موقت سومالی در مذان اتهام هستند که به اسلام‌گرایان سومالی کمک می‌کنند و این در حالی است که این دولت خود از سوی آمریکا و بسیاری دیگر حمایت می‌شود.
به رغم این حمایت دولت موقت از سوی اکثریت مردم سومالی حمایت نمی شود و تظاهرات اکثریتی مردم سومالی هنگام ورود "قدی" نخست‌وزیر دولت موقت به موگادیشو خود نشان از نارضایتی مردم از وی دارد.
قحطی، خشکسالی و جنگ‌های داخلی سه اصلی هستند که مردم سومالی سال‌ها است با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، به گونه‌ای که در سال ۱۹۹۱ در یکی از جنگ‌های داخلی ۳۰۰ هزار کودک به علت گرسنگی جان باختند و یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر نیز بی‌خانمان و آواره شدند و بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار نفر نیز کشته شدند.
درگیری در سومالی از ۱۵ سال پیش یعنی زمانی که جنگ سالاران این کشور "محمد زیادباره" دیکتاتور سومالی را سرنگون ساختند، آغاز شد و علت اصلی درگیری‌ها نیز آن است که به رغم مسلمان بودن اکثریت مردم سومالی و تعلق آنها به یک قومیت واحد تعلق، وابستگی و رقابت های شدید قبیله ای باعث به وجود آمدن جنگ‌های داخلی و ادامه آن در کشور بوده است.
سومالی تنها کشور دنیا تلقی می‌شود که فاقد حکومت است و جنگ سالاران وابسته به قبایل گوناگون بخش‌های مختلف آن را در اختیار دارند.
درگیری‌های اخیر در موگادیشو از ۱۷ اردیبهشت ماه سال جاری میان افراد مسلح هوادار "محاکم اسلامی" که خواهان استقرار قانون شریعت هستند و نیروهای "ائتلاف تحکیم‌ صلح و مبارزه با تروریسم" (مورد حمایت آمریکا) که از فرماندهان محلی تشکیل شده، آغاز گردیده که جدیدترین اخبار حاکی از آن است که اسلام‌گرایان بدون درگیری از آخرین پایگاه خود "کیسمائو" خارج شده‌اند اما هنوز نیروهای دولت موقت نیز در آنجا مستقر نشده‌اند.

خبرسازان جهان سیاست در سال ۲۰۰۶

 

خبرگزاری فارس

صدام، شارون، هنیه، میلوشویچ، زرقاوی، پاپ بندیکت شانزدهم، نصرالله،جمیل، کاسترو، عنان، پینوشه و نیازوف به عنوان خبرسازان جهان در سال ۲۰۰۶ معرفی شدند.
پایگاه اینترنتی بی بی سی، امروز در گزارشی به ترتیب صدام حسین رئیس جمهوری سابق عراق، آریل شارون نخست‌وزیر سابق اسرائیل، اسماعیل هنیه نخست‌وزیر فلسطین، اسلوبودان میلوشویچ رئیس جمهور سابق یوگسلاوی، ابومصعب زرقاوی رهبر اردنی شبکه القاعده در عراق، پاپ بندیکت شانزدهم رهبر کاتولیک‌های جهان، سید حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله لبنان، پیر جمیل وزیر صنایع لبنان، فیدل کاسترو رهبر کوبا، کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل، ژنرال آگوستو پینوشه رهبر نظامی پیشین شیلی و صفر مراد نیازوف رئیس جمهوری ترکمنستان را به عنوان خبرسازان جهان سیاست در سال ۲۰۰۶ معرفی کرده است.
بنا بر این گزارش، اعدام صدام حسین با طناب دار در ۳۰ دسامبر او را تبدیل به خبرسازترین چهره جهان سیاست کرد. او نزدیک به ۲۵ سال در راس نظام دیکتاتوری عراق حکومت کرد و هنگام مرگ ۶۹ سال داشت.
آریل شارون نخست‌وزیر سابق اسرائیل نیز در نخستین روزهای سال ۲۰۰۶ در پی سکته مغزی به کما فرو رفت که هنوز تغییری در وضعیت جسمی او رخ نداده است. با وخامت حال وی ایهود اولمرت معاون وی، اداره امور اسرائیل و همچنین رهبری حزب تازه تاسیس کادیما را که شارون چندی پیش از آن بنیاد گذاشته بود، در دست گرفت. چند ماه بعد اولمرت در انتخابات سراسری اسرائیل به مقام نخست وزیری اسرائیل دست یافت.
انتخابات پارلمانی فلسطینیان که در ماه فوریه برگزار شد، به پیروزی غیر منتظره گروه حماس و شکست حزب حاکم فتح انجامید. اسماعیل هنیه، از رهبران گروه حماس به عنوان نخست وزیر جدید حکومت خود گردان فلسطینی معرفی شد. سیاستهای ضد اسرائیلی حماس، بارها به درگیری میان این گروه و نیروهای اسرائیلی انجامید. در ماه دسامبر هنیه هدف سوء قصد قرار گرفت که از این حمله جان سالم بدر برد.
در ماه مارس اسلوبودان میلوشویچ، رئیس جمهور سابق یوگوسلاوی در زندان دادگاه لاهه در هلند، جان سپرد. میلوشویچ هنگام مرگ ۶۴ سال سن داشت و از سال ۲۰۰۱ به اتهام نسل کشی و دیگر جرایم جنگی در دادگاه جنایات جنگی سازمان ملل محاکمه می شد. بسیاری معتقدند که سیاستهای میلوشویچ عامل اصلی فروپاشی و تجزیه یوگسلاوی و جنگ در منطقه بالکان بود. علت مرگ او سکته قلبی اعلام شد.
پس از آغاز جنگ عراق و سقوط حکومت صدام، این کشور بارها هدف حملات مرگبار شورشیهای داخل کشور بود. یکی از کسانی که نقش مهمی در نا آرامیهای عراق داشت، ابو مصعب زرقاوی، رهبر اردنی شبکه القاعده در عراق بود که در پی حمله نیروهای آمریکایی به خانه ای که در آن اقامت داشت در ماه ژوئن کشته شد. در سال ۲۰۰۵ ایالات متحده مبلغ ۲۵ میلیون دلار جایزه برای سر زرقاوی تعیین کرده بود.
اظهارات پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر کاتولیکهای جهان درباره اسلام خشم مسلمانان جهان را برانگیخت. او در ماه سپتامبر در یک سخنرانی در آلمان با استناد به متنی قرون وسطایی، اسلام را با خشونت همراه خواند که اعتراض رهبران مسلمان جهان را در پی داشت. او چندی بعد از گفته های خود اظهار تاسف و از مسلمانان عذرخواهی کرد. او در ماه نوامبر به ترکیه سفر کرد که نخستین دیدار او از یک کشور عمدتا مسلمان بود.
مهمترین رخداد سال ۲۰۰۶ در خاور میانه جنگ ۳۴ روزه بین نیروهای اسرائیلی و گروه حزب الله لبنان بود که خسارات سنگینی برای هر دو طرف درگیری در پی داشت. این درگیری نام سیدحسن نصرالله، رهبر شیعه حزب الله را بیش از پیش بر سر زبانها انداخت. او که از مخالفان سر سخت دولت فعلی لبنان است، بارها فواد سنیوره، نخست وزیر لبنان را به طور مستقیم به همدستی با اسراییل و آمریکا متهم و تهدید به سرنگونی کرده است.
پس از پایان جنگ اسرائیل و حزب الله، لبنان بازهم روی آرامش به خود ندید. در ماه نوامبر پیر جمیل، وزیر صنایع لبنان و از سیاستمداران ضد سوری این کشور، هدف رگبار گلوله های مردان مسلح در بیروت قرار گرفت و به قتل رسید. او که از رهبران مسیحیان مارونی لبنان بود، هنگام مرگ ۳۵ سال داشت. وی فرزند امین جمیل رئیس جمهور سابق و نوه پیر جمیل بنیانگذار حزب فالانژ لبنان بود.
در ماه اوت فیدل کاسترو، رهبر کوبا به دلیل بیماری به طور موقت از حکومت کناره گیری کرد و اداره کشور را به برادرش رائول که عملا در ۴۷ سال گذشته شخص دوم کوبا بوده، واگذار کرد. فیدل کاسترو که از سال ۱۹۵۹ بر این کشور واقع در آمریکای مرکزی حکومت می کند، پرسابقه ترین رهبر سیاسی زنده جهان محسوب می شود. چندی پیش به مناسبت هشتادمین سالروز تولد او جشنهای مفصلی در کوبا برگزار شد.
با پایان دوره کوفی عنان در مقام هفتمین دبیر کل سازمان ملل متحد، بان کی مون، وزیر خارجه سابق کره جنوبی با کسب بیشترین آرا به عنوان دبیر کل جدید سازمان ملل برگزیده شد. بان کی مون که ۶۲ سال دارد کارش را رسما از روز اول ژانویه ۲۰۰۷ آغاز خواهد کرد.وی دومین آسیایی است که دبیر کلی سازمان ملل به عهده می گیرد. در سازمان ملل یک توافق گسترده در این مورد که دبیر کل بعدی آسیایی باشد وجود داشت.
در ماه دسامبر ژنرال آگوستو پینوشه، رهبر نظامی پیشین شیلی در ۹۱ سالگی در بیمارستانی در سانتیاگو پایتخت این کشور در گذشت. آگوستو پینوشه در سال ۱۹۷۳ طی کودتایی علیه دولت منتخب سالوادور آلنده، رییس جمهور چپگرای شیلی به قدرت رسید و تا سال ۱۹۹۰ در راس قدرت بود. هنگامی که در سال ۲۰۰۱ دادگاهی اعلام کرد که او توانایی جسمی برای حضور در دادگاه را ندارد، تلاش برای محاکمه ژنرال پینوشه به اتهام نقض حقوق بشر با شکست مواجه شد.
در یکی از آخرین روزهای سال میلادی صفرمراد نیازوف، رییس جمهور ترکمنستان به طور ناگهانی درگذشت. وی که بیش از بیست سال حکمرانی کرد خود را ترکمن باشی یا پدر ترکمن ها نامیده بود. نیازوف در سال ۱۹۸۵ رهبر حزب کمونیست ترکمنستان و در سال ۱۹۹۱ به عنوان اولین رییس جمهور ترکمنستان مستقل انتخاب شد. در سال ۱۹۹۹ نهاد عالی قانونگذاری ترکمنستان، نیازوف را رییس جمهور مادام العمر این کشور کرد.
خبرگزارى فارس

آخرین روزهای دیکتاتور عراق از زبان پرستار وی

 

خبرگزاری فارس

پرستار آمریکایی که از صدام، دیکتاتور سابق عراق مراقبت می‌کرد ابعاد متفاوتی از زندگی وی را بازگو کرد.
به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، به گفته سرگروهبان «رابرت الیس»، صدام شعر می‌‌گفت، از خواندن کتاب داستان برای فرزندانش در هنگام خواب سخن می‌گفت و اضافه غذایش را برای پرندگان می‌ریخت.
الیس ۵۶ ساله از ژانویه ۲۰۰۴ تا آگوست ۲۰۰۵ مشاور ارشد پزشکی در ساختمانی نزدیک بغداد بود که در آن صدام و دیگر سرکرده‌های رژیم بعث زندانی بودند.
الیس اظهار داشت به وی گفته شده بود هر کاری که می‌تواند برای زنده ماندن صدام انجام دهد.
وی گفت صدام خیلی خوب با اوضاع کنار می‌آمد و هرگز شکایتی نمی‌کرد و اگر هم این کار را انجام می‌داد، قانونی بود.
این پرستار توضیح داد چگونه صدام در یک سلول دو در ۴/۲ متری در اردوگاه کراپر زندانی بود.
او یک تختخواب سفری و یک میز کوچک داشت که روی آن تعدادی کتاب و یک قرآن بود و دو صندلی پلاستیکی، یک جانماز و دو دستشویی وجود داشت.
الیس روزی دو بار به صدام سر می‌زد و گزارش روزانه‌ای را از وضعیت جسمانی و روانی وی ارائه می‌داد.
به گفته وی، صدام به او می‌گفت سیگار و قهوه فشار خون را پایین نگاه می‌دارد و به نظر همینطور هم می‌رسید.
صدام تاکید داشت الیس با وی سیگار بکشد.
یک بار صدام اعتصاب غذا کرد و هنگامی که نگهبان‌ها غذا را از زیر در به وی می‌دادند، از خوردن امتناع کرد اما هنگامی که در را باز کرده و به وی غذا دادند، او غذایش را خورد.
الیس همچنین گفت هنگامی که به صدام اجازه داده شد کمی به بیرون برود، از اضافه غذایش برای پرندگان می‌ریخت و یک باغچه کوچک که در آن علف هرز روییده بود را آب می‌داد.
وی به صدام گفت که به دلیل اینکه برادرش در حال مرگ است باید عراق را به مقصد آمریکا ترک کند و در این هنگام صدام او را در آغوش گرفت و گفت که وی برادرش خواهد بود.
به گفته الیس، صدام هرگز درباره مرگ صحبت نمی‌کرد و از حکومتش ابراز تاسف نمی‌کرد.
وی افزود صدام به او گفته هر کاری که از دستش برمی‌آمده برای عراق انجام داده است.
این پرستار سابق صدام گفت وی یک روز دلیل حمله آمریکا به عراق را از او پرسیده و گفته است قوانین عراق عادلانه است و بازرسان تسلیحاتی نتوانسته‌اند چیزی بیابند.
الیس افزود: «من به او گفتم این مسئله سیاسی است و سربازها به سیاست کاری ندارند.»

فرانسوی‌ها علیه سال ۲۰۰۷ دست به تظاهرات زدند!

 

تظاهرات 2007 فرانسهصد‌ها تظاهر کننده فرانسوی در تجمعی اعتراض آمیز ورود به سال ۲۰۰۷ را نفی کردند.
به گزارش بی.بی.سی، تظاهر کنندگان در شهر غربی نانت با در دست داشتن پلاکارد‌هایی که برآن‌ها نوشته شده بود:" سال ۲۰۰۷ نه"،"الان بهتر است"، ورود به سال ۲۰۰۷ را به سخره گرفتند.
علاوه بر این معترضان فرانسوی از دولت‌های جهان و سازمان ملل خواستند تا تدابیری برای متوقف کردن مسابقه دیوانه وار زمان اتخاذ کنند و مهلتی نیز به آینده بدهند.
معترضان حتی هوای بارانی آن روز شهر نانت را نیز بهانه قرار داده و به شوخی شعار‌هایی مبنی بر این که حتی آب و هوا نیز با سال ۲۰۰۷ مخالفت می‌ورزد، سر دادند.
اگرچه تظاهرات مدتی پیش از آنکه زنگ ساعت، ورود به سال جدید را اعلام کند، آغاز شد، ورود به سال جدید نیز باعث تعدیل هیجان تظاهر کنندگان نشد و آنان همچنان به اعتراضات خود ادامه دادند. در این زمان تظاهر کنندگان شعار‌هایی تهییج کننده علیه سال ۲۰۰۸ هم سر دادند. آن‌ها در خاتمه ادعا کردندکه تظاهرات مشابهی را در روز ۳۱ دسامبر سال ۲۰۰۷ علیه سال ۲۰۰۸ برپا خواهند کرد.